احمقانه تر از دوست داشتن های یک نفرِه
تنهایی های دو نفره است
...
دلم خوش نیست غمگینم . . .
کسی شاید نمیفهمد کسی شاید نمیداند . . .
کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی
تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی :
عجب احساس زیبایی … ! تو هم شاید نمیدانی … !
...
فصل ها پشت سر هم می آیند می روند و تمام می شوند
اما تمام شدنی نیست فصلِ رفتن تو و تنهاییِ من …
...
تاکنون دوستی را پیدا نکرده ام
که به اندازه ” تنهایی ” شایسته رفاقت باشد . . .
...
دستای من سرده یعنی که من تنهام
یعنی ازت دورم , یعنی تو رو میخوام …
...
من زیر ِ باران!
تو دور میشوی، من خیس!
این دِلبری های ِ بهار است،
نیامده دیوانه می کند
کوچه را از تنهایی…
...
دوستانم را نمی دانم اما من در رفاقت اینگونه ام :
پایدار تا پایِ دار …
...
اموخته ام كه نبايد وابسته شد...
نه به هيچ كس و نه به هيچ رابطه اي
و اين لعنتي نشدني ترين كاري بودكه اموخته ام.
...
دل ها را احتکار کنید...
شاید روزی ارزشمند شوند..
...
تنهایی ، شاخه ی درختی ست پشت پنجره ام
گاهی لباسِ برگ میپوشد و گاهی لباسِ برف اما همیشه هست
...
دردنـــــاک است دوســـــتش بداری و
گمــــــان کنی دوستـــــــت دارد
حـــــــال آنکه او یگانه هستیه تــو باشد و
تــو یکی از هزاران لـــذت او..........!
...
خدایا ....
از اول معلوم کن کی مال کیه،تاما دل به مال مردم نبندیم....!
مبارک باد!!